چه چیزی باعث مقاومت شیمیایی بسیار خوب پلیاورتان میشود؟ بسیاری از این موضوع به نحوه آرایش مولکولهای آن بستگی دارد. در واقع، این ماده دارای بخشهای متناوبی است که یا نرم هستند یا سفت، و این طراحی به آن انعطاف و استحکام لازم را در شرایط مختلف میدهد. اتصالات خاص اورتان در سراسر ماده مانند پیوندهای قوی عمل میکنند که به راحتی در برابر مواد شیمیایی خورنده تجزیه نمیشوند. دانشمندان راههایی برای تنظیم تعادل بین این بخشهای نرم و سفت یافتهاند، به طوری که این امکان را برای تولیدکنندگان فراهم میکند تا انواعی از پلیاورتان را تولید کنند که در برابر موادی مانند حلالها و حتی برخی اسیدها مقاومت بهتری داشته باشند. به دلیل این انعطافپذیری، صنایع مختلفی از جمله صنایع خودروسازی و کارخانههای فرآوری مواد شیمیایی به پلیاورتان متکی هستند تا بتوانند از آن در ساخت قطعاتی استفاده کنند که باید در محیطهای شیمیایی سخت بدون از بین رفتن در طول زمان، دوام لازم را داشته باشند.
یکی دیگر از جنبههای مهم که میزان مقاومت پلیاورتانها در برابر مواد شیمیایی را تحت تأثیر قرار میدهد، چیزی است که اتصال عرضی (Cross Linking) نامیده میشود. در واقع، این به معنای تشکیل یک شبکهی سهبعدی در سراسر ساختار پلیمر است که باعث میشود ماده در برابر مواد شیمیایی خورنده مقاومت بیشتری داشته باشد. تولیدکنندگان روشهای مختلفی برای دستیابی به این اثر اتصال عرضی به کار میگیرند. برخی از طریق تیمار حرارتی، برخی دیگر با افزودن مواد شیمیایی خاص یا استفاده از کاتالیزورها در حین فرآیند تولید این کار را انجام میدهند. هر یک از این روشها سطوح مختلفی از حفاظت در برابر حملههای شیمیایی فراهم میکنند. پژوهشهای انجام شده در صنایع مختلف به وضوح نشان میدهند که موادی که دارای اتصالهای عرضی متراکمتری هستند، در برابر مواد شیمیایی سختگیرانه مانند حلالها و اسیدها بهتر عمل میکنند. برای محصولاتی که به طور منظم در معرض این مواد قرار دارند، اتصال عرضی مناسب تفاوت بزرگی در مدت زمانی که محصول قبل از تخریب در شرایط سخت صنعتی دوام میآورد، ایجاد میکند.
مقاومت ورقهای پلیاورتان در برابر مواد شیمیایی مختلف از جمله اسیدها، بازها و حلالها کاهش مییابد. آزمایشهای آزمایشگاهی نشان میدهند که میزان مقاومت این مواد به شدت به نوع مواد شیمیایی که در معرض آن قرار میگیرند، بستگی دارد. برای مثال، بسیاری از انواع پلیاورتان در برابر برخی اسیدها و حلالها مقاومت خوبی دارند اما در مواجهه با بازهای قوی در طول زمان عملکرد ضعیفی دارند. این ماده پس از تماس طولانیمدت با این مواد خورنده تخریب میشود. به همین دلیل انتخاب صحیح محصول پلیاورتان برای محیط شیمیایی خاصی که قرار است در برابر آن کار کند، اهمیت زیادی دارد. انتخاب درست به پیشگیری از شکستهای مواد و حفظ عملکرد مناسب ورقها در طولانیمدت کمک میکند.
تغییرات دما و شرایط محیطی اطراف به طور قطع بر مقاومت شیمیایی ورقهای پلیاورتان تأثیر میگذارند. وقتی دماها خیلی بالا میروند، ماده در سطح فیزیکی شروع به تغییر میکند، که این امر به معنای مقاومت کمتر در برابر مواد شیمیایی مختلف در طول زمان است. عوامل محیطی هم نقش مهمی دارند. سطح رطوبت و پرتوهای فرابنفش خورشید به سرعت موجب تخریب مواد پلیاورتانی میشوند. بررسی آنچه در کارخانههای تولیدی بسیاری از صنایع اتفاق میافتد نشان میدهد که حفظ دما در محدوده مناسب و محافظت در برابر عوامل جوی، تفاوت بزرگی در مدت زمان عمر قطعات پلیاورتانی ایجاد میکند. برای تولیدکنندگانی که روزانه با محصولات پلیاورتان کار میکنند، کنترل این عوامل محیطی تنها یک روش خوب نیست، بلکه ضروری است تا بیشترین عملکرد ممکن از سرمایهگذاریهایشان به دست آید.
در کار با پمپهای شیمیایی مقاوم در برابر اسید، عملکرد پلیاورتان چقدر خوب باشد، اهمیت زیادی دارد. اگر چیزی در این شرایط اشتباه پیش رود، شرکتها اغلب با توقفهای طولانی و تعمیرات گرانقیمت مواجه میشوند. بر اساس تجربیاتی که بسیاری از مهندسان در طول سالها داشتهاند، اضافه کردن پلیاورتان به سیستمهایی که در معرض مواد شیمیایی خشن قرار دارند، باعث میشود قطعات بسیار طولانیتر دوام بیاورند. بیشتر افراد حرفهای در این زمینه به شما خواهند گفت که ترکیب مواد پلیاورتان با کیفیت خوب با پمپهای شیمیایی مدرن، باعث افزایش مقاومت کل سیستم در برابر سایش و فرسایش میشود. این ترکیب به عملیات ادامهدار و بدون مشکل تعمیراتی برای مدت زمان طولانیتری کمک میکند.
استانداردهای آزمون ASTM و ISO نقش کلیدی در بررسی مقاومت موادی مانند پلیاورتان در برابر مواد شیمیایی دارند. این استانداردها راهنماییهای مشخصی فراهم میکنند تا همه نتایج یکسانی از آزمونها به دست آورند. در حین آزمونهای واقعی، نمونههای مواد در معرض مواد شیمیایی مختلف قرار میگیرند و شرایط آزمایشگاهی شبیهسازی شده از شرایط واقعی را فراهم میکنند. وقتی تولیدکنندگان این روشهای استاندارد آزمون را دنبال میکنند، دادههای قابل اعتمادی به دست میآورند که به بهبود محصولاتشان کمک میکند و مشتریان را از عملکرد انتظاری مواد مطلع میسازد. چنین آزمونهای دقیقی تنها یک روش خوب نیست، بلکه ضروری است تا کنترل کیفیت را در کل فرآیند تولید این مواد در سطح بالایی حفظ کند.
درک معنادار بودن اعداد استحکام از آزمونهای ASTM و ISO در انتخاب موادی که در برابر مواد شیمیایی مقاومت میکنند، اهمیت زیادی دارد. آنچه این آزمونها در واقع اندازهگیری میکنند شامل مواردی مانند مقدار نیرویی است که ماده میتواند قبل از شکست تحمل کند (استحکام کششی)، میزان کشیدگی آن قبل از پارگی (کشش در نقطه شکست)، و اینکه آیا پس از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص، سفت یا نرم باقی میماند یا خیر. تولیدکنندگان به کلیه این اطلاعات نیاز دارند تا بتوانند تشخیص دهند موادشان میتوانند در برابر شرایط سخت کاری مقاومت کنند. به عنوان مثال، شرکتهایی که در حال تولید واشرهای صنعتی هستند اغلب به این معیارها متکی هستند، چرا که میخواهند این واشرها سالها دوام بیاورند، هرچند در تماس مداوم با مواد خورنده باشند. وقتی تولیدکنندگان معنای این اعداد را درک کنند، میتوانند محصولاتی بسازند که روز به روز، هفته به هفته به طور مطمئن کار کنند، حتی در شرایطی که مواد شیمیایی قوی بخشی از عملیات روزمره هستند.
لاستیک به خاطر انعطافپذیری همه افتخار را میبرد، اما زمانی که مقاومت در برابر مواد شیمیایی مطرح میشود، پلیاورتان معمولاً برنده است، بهویژه در محیطهای صنعتی سخت. آزمایشهای مقایسهای که این مواد را با هم میسنجند بهطور مداوم نشان میدهند که پلیاورتان در برابر پارگی و سایش مقاومتر است و به همین دلیل انتخاب اولیه برای چیزهایی مثل نوارهای نقاله یا واشرها در کارخانههایی است که خرابیها میتواند گزینهای گرانقیمت باشد. این موضوع از لحاظ عددی هم تأیید میشود، چراکه کارخانههای زیادی به دلیل دوام بیشتر و توانایی کار حتی تحت فشار از قطعات لاستیکی به پلیاورتان سویچ کردهاند. و باید بپذیریم که هیچکس دوست ندارد هر چند ماه یکبار قطعات را تعویض کند. شرکتها در بلندمدت پول خود را ذخیره میکنند، چون نیازی نیست قطعات فرسوده را به دفعات تعویض کنند یا خسارات ناشی از شکست مواد نامناسب را تعمیر کنند.
آلیاژهای فلزی تمایل دارند هنگام تماس با مواد شیمیایی خورنده به سرعت خوردگی کنند، اما پلیاورتان در برابر این شرایط مقاومت بیشتری دارد. مطالعات نشان میدهند که افزودن پوششهای پلیاورتانی درون مخازن یا لولههایی که در معرض مواد خورنده قرار دارند، میتواند عمر فلز زیرین را به مدت چندین سال افزایش داده و شرکتها را از تعمیرات گرانقیمت در آینده نجات دهد. بسیاری از مهندسان توصیه میکنند که به جای استفاده از یک ماده به تنهایی، فلزات را با لایههای پلیاورتانی ترکیب کرد. فلز به مسائل سازهای میپردازد در حالی که پلیاورتان به عنوان یک لایه محافظ در برابر خسارات شیمیایی عمل میکند. این ترکیب به ویژه در محیطهای صنعتی کاربرد موفقی دارد که تجهیزات باید در طولانیمدت هم به استرسهای مکانیکی و هم به مواد شیمیایی مقاومت کنند.
انتخاب بین این موادها نیازمند درک الزامات خاص هر کاربرد و انتخاب ماده مناسب است که تعادل مناسبی بین عملکرد و هزینه داشته باشد.
پلیاورتان به یک ماده پرکاربرد در ساخت تجهیزاتی که باید در برابر اسیدها و سایر عوامل خورنده مقاومت کنند تبدیل شده است، و این بیشتر به خاطر دوام بسیار خوب آن در برابر حملات شیمیایی است. چیزی که آن را متمایز میکند، عملکرد برجستهای است که در شرایطی که قطعات فولادی یا لاستیکی به سرعت از بین میروند، از خود نشان میدهد و در عین حال نشانههای بسیار کمتری از فرسودگی را با گذشت زمان از خود برجای میگذارد. آزمایشهای واقعی در محیطهای صنعتی مختلف به طور مکرر نشان دادهاند که قطعات ساخته شده از پلیاورتان در مواجهه با مواد شیمیایی خورنده، طول عمر بسیار بیشتری نسبت به گزینههای متداول دارند. برای شرکتهایی که با موادی مانند محلولهای اسید سولفوریک یا سدیم هیدروکسید کار میکنند، این موضوع به معنای نیاز کمتر به تعویض قطعات و قابلیت اطمینان بهتر سیستم به طور کلی است. این ماده در شرایط سخت، یکپارچگی خود را حفظ میکند، و این یعنی مسئولین بهرهبرداری کارخانهها هزینه کمتری را برای تعمیرات متحمل میشوند و شاهد خاموشیهای غیرمنتظره کمتری در دورههای حساس تولید خواهند بود.
متخصصان دریایی اغلب به پلیاورتان مقاوم در برابر مواد شیمیایی بهعنوان پوششهای محافظتی روی میآورند، چرا که این ماده در برابر خوردگی ناشی از آب شور و آسیبهای شیمیایی در مقایسه با بیشتر جایگزینها عملکرد بهتری دارد. آزمایشهای واقعی نشان میدهند که این پوششها در شرایط سخت اقیانوسی در کشتیها و سکوهای دریایی، بهتر از گزینههای سنتی عمل میکنند. بهویژه برای سکوهای حفاری دریایی، این موضوع اهمیت زیادی دارد، چرا که هزینه تعمیرات ناشی از سایش و فرسایش محیطی سالانه میلیونها دلار هزینه را به شرکتها تحمیل میکند. بهرهبرداران پس از استفاده از پوششهای پلیاورتانی گزارش کردهاند که بودجه تعمیرات خود را بهطور قابل توجهی کاهش دادهاند، چرا که این پوششها تحت تنشهای مداوم، دوام بیشتری دارند. این روند در بخش دریایی نیز مشهود است و بسیاری از سازندگان کشتی اکنون پلیاورتان را بهعنوان استاندارد برای مناطق حیاتی که در معرض آب دریا و مواد شیمیایی صنعتی قرار دارند، در نظر میگیرند.