در صورتی که میخواهیم پیچهای پلیاورتان بهصورت سالم نگهداری شوند، فضای مناسب برای ذخیره کردن آنها اهمیت زیادی دارد. در بیشتر موارد، این ورقها به دمایی در حدود 60 تا 80 درجه فارنهایت نیاز دارند. اگر دما در این محدوده حفظ شود، ورقها انعطافپذیر باقی میمانند و دچار شکنندگی نمیشوند، چرا که هیچکس دوست ندارد پس از آسیب دیدن، این خرابی برای همیشه باقی بماند. کنترل رطوبت نیز به همان اندازه مهم است. سطح رطوبت نسبی باید در حدود 40 تا 60 درصد حفظ شود تا ماده نه خیلی زیاد آب بگیرد و نه کاملاً خشک شود، چرا که هر دو حالت برای کیفیت ورقها خبر بدی است. نگهداری این مواد در محیطی با کنترل دقیق دما و رطوبت، تفاوت بزرگی در ماندگاری و عملکرد آنها ایجاد میکند، بهویژه اینکه هیچکس دوست ندارد پس از نگهداری نادرست با ورقهای تابیده یا ترکخورده مواجه شود.
برای جلوگیری از تخریب پلیمر، ورقهای پلیاورتان نیاز به حفاظت در برابر نور فرابنفش و نور خورشید مستقیم دارند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید واقعاً تأثیر زیادی روی این مواد میگذارد. مطالعات نشان میدهند که اگر این ورقها مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار بگیرند، استحکام آنها تا حدود 30 درصد کاهش مییابد. بنابراین، ذخیره این ورقها در مکانهای سایهدار منطقی است، یا لااقل پوشاندن آنها با مادهای که از تابش فرابنفش جلوگیری کند. ایجاد یک مانع فیزیکی یا سیستم مناسب ذخیرهسازی به خوبی میتواند از تابشهای مضر دور نگه دارد و کیفیت ورقها را در طول زمان حفظ کند. برای تولیدکنندگان و هر کسی که با محصولات پلیاورتان کار میکند، انجام این اقدامات به این معنی است که ماده استحکام خود را حفظ میکند و هنگام نگهداری و در نهایت استفاده، عملکردی مطابق انتظار خواهد داشت.
لولههای مرکزی نقش بسیار مهمی در حفظ قطر مناسب ورقهای پلیاورتانی دارند، زمانی که این ورقها پیچیده میشوند و این امر خطر تغییر شکل را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد. انتخاب اندازه مناسب لوله اهمیت دارد، زیرا باید با ضخامت ورق مطابقت داشته باشد تا ماده دچار تنش زیادی نشود. متخصصان صنعت اغلب پیشنهاد میدهند که از مواد با کیفیت بالا برای این لولهها استفاده شود، زیرا لولههای معمولی ممکن است تحت فشار مداوم فرآیند تولید پلیاورتان دچار خرابی شوند. وقتی تولیدکنندگان این رویکرد را دنبال میکنند، درهای پیچشی آنها از نظر ساختاری برای مدت طولانیتری سالم باقی میمانند. این درها حتی پس از ماهها نگهداری یا حمل و نقل به مکانهای مختلف، قوی باقی میمانند و دچار پیچش یا تغییر شکل نمیشوند، که این موضوع تأثیر بسزایی در عمر محصول و رضایت مشتری دارد.
برای نگهداری طولانیمدت از رولهای پلیاورتان، اکثر افراد ترجیح میدهند از نگهداری عمودی استفاده کنند، زیرا این روش فشار وزن را کاهش میدهد و از تغییر شکل رولها با گذشت زمان جلوگیری میکند. رولهای کوتاهتر گاهی اوقات باید به صورت افقی نگهداری شوند. اما در این حالت، بسیار مهم است که وزن بهطور یکنواخت روی تکیهگاهها توزیع شود تا وسط رول فرو نرود. بسیاری از افرادی که روزانه با این مواد کار میکنند، قبل از تصمیمگیری در مورد اینکه کدام روش (عمودی یا افقی) برای شرایط خاص آنها مناسبتر است، چک میکنند که چقدر کف محل نگهداری صاف است. دقت در این موضوع اهمیت دارد، زیرا اگر رولها به درستی نگهداری نشوند، شکل خود را از دست میدهند و این امر هم ظاهر و هم عملکرد آنها را هنگام استفاده تحت تأثیر قرار میدهد.
اگر بخواهیم از آن خرابیهای فشردهشدنی که به غلتکهای پلیاورتان ما آسیب میزنند جلوگیری کنیم، فضای کافی دادن به آنها نقش زیادی دارد. فاصلهای در حدود 12 تا 24 اینچی بین آنها را میتوان یک دستورالعمل مناسب دانست که بیشتر افراد دنبال میکنند. وقتی غلتکها خیلی نزدیک به هم نگه داشته شوند، به سرعت شکل خود را از دست میدهند. فضای مناسب همچنین به حرکت آزادانه هوا در اطراف این مواد کمک میکند و از تجمع رطوبت و ظهور کپک جلوگیری میکند. تحقیقات انجام شده در این زمینه چیز جالبی را نشان میدهند. غلتکهایی که بدون فاصلهگذاری مناسب نگه داشته شوند، طبق مشاهدات دانشمندان، حدود 20 درصد سریعتر از زمانی که باید دچار تخریب میشوند. بنابراین، فاصله دادن مناسب فقط یک روش خوب نیست، بلکه از نظر اقتصادی هم معقول است، چون میتوان به مدت زمان طولانیتری از عمر این محصولات استفاده کرد و نیاز به تعویض آنها را کاهش داد.
درست است که صفحات پلیاورتان را از سایر اقلام، بهویژه قطعات فلزی مورد استفاده در درهای پنجرهای دور نگه داریم، چون ممکن است مواد شیمیایی واکنش نشان داده و بیش از حد باعث ضعیف شدن ماده شوند. ایجاد یک مانع بین آنها یا سازماندهی مناطق انبارش جداگانه، راهکار خوبی برای جلوگیری از این ترکیب است. در فضاهای کاری که در آنها صفحات پلیاورتان و انواع قطعات صنعتی با هم وجود دارند، آموزش منظم کارکنان سودمند خواهد بود. این آموزش شامل دلایل اهمیت جداسازی مواد و نحوه صحیح نگهداری آنها بدون ایجاد خطر آسیب میشود. اجرای همه این روشها به حفظ کیفیت صفحات پلیاورتان کمک میکند تا زمانی که بیشترین نیاز به آنها را داریم، قوی و قابل اعتماد باقی بمانند.
وسایل حفاظتی در حین حمل و نقل ورقهای پلی یورتان بسیار مهم هستند، زیرا این مواد میتوانند در صورت سوء استفاده خطرات زیادی داشته باشند. کارگران باید دستکش مناسب برای حفاظت پوست، محافظ چشم در برابر ذرات پروازی و کفش استوار برای جلوگیری از آسیبهای ناشی از افتادن بار داشته باشند. زمانی که کارکنان به طور مداوم این تجهیزات را در هنگام حرکت بارهای سنگین به کار میبرند، تعداد حوادث در بیشتر مراکز به طور چشمگیری کاهش مییابد. آموزش مناسب نیز تفاوت بزرگی ایجاد میکند. شرکتهایی که در جلسات منظم ایمنی سرمایهگذاری میکنند و کارمندان در آن یاد میگیرند چرا این تجهیزات واقعاً کاربرد دارند، شاهد وقوع کمتر حوادث در محل کار هستند. رعایت مقررات OSHA هم تنها یک کار فرمی نیست. این مقررات به دلیل اینکه در طول زمان ثابت شده که ایمنی محیط کار را برای همه مشارکتکنندگان افزایش میدهند، وجود دارند.
در کار با رولهای سنگین پلیاورتان، تسلط بر تکنیک صحیح بلند کردن بار تفاوت ایجاد میکند. کارگران باید یاد بگیرند که از زانو خم شوند و نه فقط از عضلات پشت خود استفاده کنند؛ کاری که ساده به نظر میرسد ولی میتواند به طور قابل توجهی از بروز آسیبهای عضلانی جلوگیری کند. در مورد باز کردن این رولها نیز نحوه انجام ایمن این کار باید به کارکنان آموزش داده شود، چرا که اگر تنش به صورت ناگهانی آزاد شود، میتواند به افراد نزدیک آسیب جدی وارد کند. استفاده از تجهیزات تخصصی مانند بالابرهای مکانیکی یا پایههای غلطکی به کنترل بهتر این فرآیند کمک میکند. بسیاری از انبارها پس از سرمایهگذاری روی چنین تجهیزاتی شاهد کاهش میزان حوادث بودهاند و این موضوع نشان میدهد گاهی اوقات صرف هزینه در ابتدا میتواند در آینده صرفهجویی ایجاد کند.
بازرسیهای منظم به حفظ بهتر و طولانیتر شیتهای پلیاورتان کمک میکنند. یک بازرسی سریع از آنها هر چند ماه یک بار میتواند مشکلات را قبل از تشدید آنها شناسایی کند، مانند وقتی رنگ شروع به پریدن میکند یا ترکهایی روی سطح ظاهر میشوند. این مشکلات نیاز به تعمیر فوری دارند اگر بخواهیم دردسرهای بزرگتر را در آینده جلوگیری کنیم. برخی افراد حتی از نورهای ماوراء بنفش (UV) در بازرسیهای خود استفاده میکنند. این نور خاص چیزهایی را نشان میدهد که چشمان ما نمیتوانند ببینند، مانند آسیبهای شیمیایی پنهان که شروع به تخریب ماده کردهاند. یادداشت کردن همه چیز پس از هر بازرسی منطقی است، چون این کار به پیگیری نحوه مقاومت ماده در طول زمان کمک میکند. علاوه بر این، نگاه کردن به سابقههای قبلی اغلب الگوهایی را آشکار میکند که دیگران متوجه آنها نمیشوند و برنامهریزی برای نگهداری آینده را بسیار آسانتر میکند.
خوب شدن در نگهداری این غلطکهای پلیاورتان بیشتر از این که فقط آنها را در هر جای قدیمی بیندازیم، زمان میخواهد. یک برنامه خوب همراه با پیگیری مناسب تفاوت ایجاد میکند. روش FIFO در اینجا بسیار مفید است، چون با استفاده از قدیمیترین موجودیها اول، جلوی این گونه از اتلاف مواد گرفته میشود که میتوانست در جای دیگر استفاده شود. نوشتن دقیق این که چگونه این ورقها را نگه میداریم و در زمان انتقال چه اتفاقی میافتد فقط کاغذ بازی نیست، بلکه به بهتر شدن مدیریت موجودی کمک میکند. و درست است که بیشتر انبارها الان از یک نوع نرمافزار موجودی استفاده میکنند. این سیستمها ردیابی را آسانتر میکنند، چرخش مواد را اتوماتیک میکنند، هزینههای اتلاف منابع را کم میکنند و به طور کلی زندگی همه را در برنامهریزی مواد سادهتر میکنند.